Η σωστή συσκευασία του ελαιόλαδου

Η σωστή συσκευασία ελαιολάδου, μπορεί να ακούγεται ως απλή διαδικασία, όμως στην πραγματικότητα δεν είναι. Διέπεται από κανόνες, οι οποίοι θα πρέπει να τηρούνται για να μπορεί να γίνεθ σωστά. Οι ειδικοί μας εξηγούν τους κανόνες αυτούς και τη σπουδαιότητά τους.

Πως ξεχωρίζουμε το πραγματικό ελαιόλαδο

ελαόλαδο μέσα σε δοχείο

Ως ελαιόλαδο, μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο το λάδι εκείνο, του οποίου η οξύτητα, δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 0,8g σε 100g ελαιόλαδου και έχει παραχθεί από τον καρπό της ελιάς με μηχανικές μεθόδους. Αυτή όμως είναι μόνο μία από τις κατηγορίες του ελαιολάδου και ονομάζεται εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο. Υπάρχουν και άλλες κατηγορίες, οι οποίες είναι οι εξής: το παρθένο ελαιόλαδο ( οξύτητα 2g ανά 100g ελαιόλαδου), ελαιόλαδο αποτελούμενο από εξευγενισμένα ελαιόλαδα και παρθένα ελαιόλαδα και το πυρηνέλαιο.

 

Που γίνεται η σωστή συσκευασία ελαιόλαδου

συσκευασία ελαιολαδου

Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία σε αυτό το κομμάτι. Η σωστή συσκευασία ελαιόλαδου γίνεται μόνο από εγκεκριμένα συσκευαστήρια, τα οποία εύκολα κάποιος μπορεί να τα βρει, ανάλογα με τον νομό που τον ενδιαφέρει, με μία απλή αναζήτηση στο internet.

 

Είδος και υλικά συσκευασίας

συσκευασίες ελαιολαδου

 

Το ελαιόλαδο θα πρέπει να συσκευάζεται σε δοχεία, τα οποία δεν πρέπει να ξεπερνούν τα πέντε λίτρα. Επίσης τα δοχεία αυτά, θα πρέπει να έχουν σύστημα ανοίγματος, το οποίο μετά το πρώτο άνοιγμα θα πρέπει να καταστρέφεται. Σε περίπτωση που το ελαιόλαδο όμως προορίζεται για κατανάλωση σε νοσοκομεία, εστιατόρια, καντίνες και άλλους χώρους μαζικής εστίασης, τότε και με βάση την υπάρχουσα νομοθεσία είναι δυνατόν να τοποθετηθεί και σε δοχεία των δέκα, είκοσι, εικοσιπέντε και πενήντα λίτρων. Όσον αφορά τα υλικά συσκευασίας δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο υλικό, το οποίο να καθορίζεται από τη νομοθεσία. Γενικότερα, τα καλύτερα υλικά για την συσκευασία ελαιόλαδου θεωρούνται τα γυάλινα σκουρόχρωμα μπουκάλια. Υλικά χωρίς πιστοποιήσεις και ενδείξεις καταλληλότητας για τη συσκευασία τροφίμων, είναι καλό να αποφεύγονται.

 

Η ετικέτα του ελαιόλαδου

μπουκάλι και ετικέτα ελαιολαδου

Σε κάθε ετικέτα ελαιόλαδου, υπάρχουν κάποιες ενδείξεις, οι οποίες θα πρέπει να αναφέρονται υποχρεωτικά και κάποιες, οι οποίες μπορούν να αναφερθούν προαιρετικά. Οι υποχρεωτικές ενδείξεις, είναι οι εξής: αρχικά η ονομασία του ελαιόλαδου, (παραδείγματος χάρη πυρηνέλαιο), στη συνέχεια πρέπει να αναφέρονται πληροφορίες γύρω από την κατηγορία του ελαιόλαδου( για το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο, πρέπει να αναγράφεται η εξής φράση: ελαιόλαδο ανωτέρας κατηγορίας που παράγεται απευθείας από ελιές και μόνο με μηχανικές μεθόδους), ενώ για το παρθένο η παρακάτω: Ελαιόλαδο που παράγεται απευθείας από ελιές και μόνο με μηχανικές μεθόδους. Στη συνέχεια υποχρεωτική στην ετικέτα είναι η αναγραφή του προσδιορισμού της καταγωγής. Ο προσδιορισμός της καταγωγής γίνεται σε επίπεδο κράτους και δεν αφορά επίπεδο περιφέρειας, εκτός και αν πρόκειται για προϊόντα ΠΟΠ και ΠΓΕ. Η επωνυμία και η διεύθυνση του παρασκευαστή, επίσης πρέπει να αναγράφονται υποχρεωτικά. Καθώς και η ημερομηνία λήξης του προϊόντος, όπως επίσης ο αριθμός παρτίδας και οι συνθήκες διατήρησης. Υποχρεωτική είναι επίσης και η αναγραφή του αλφαριθμητικού κωδικού έγκρισης (EL) του συσκευαστηρίου.

 

Οι προαιρετικές πληροφορίες, που πρέπει να αναγράφονται στην ετικέτα είναι φράσεις, όπως εξαγωγή εν ψυχρώ, με την προϋπόθεση όμως, να μπορούν να τεκμηριωθούν. Τέλος η επισήμανση της θρεπτικής αξίας των προϊόντων με βάση την υπάρχουσα νομοθεσία, δεν είναι υποχρεωτική.